| Buona navigazione con NihilScio! 
		
		 | 
	|||||||
| 
		NS NihilScio  Home Educational search engine Auxilium  | 
	|||||||
|  
         Coniugazione/declinazione
         (Es. pueris - amati sunt ...)  | 
			|||||||
  | |||||||
    
  | |||||||
  | 
|  - Coniugazione completa di  iudicare iudico = 
iudicare: Verbo attivo INDICATIVO Presente - Coniugazione completa di iudico Forma attiva  | 
| INDICATIVO | significato | 
| Presente | |
| ego iudico  tu iudicas ille iudicat nos iudicāmus vos iudicātis illi iudicant  |  Io giudico  Tu giudichi Egli/Ella/Esso giudica Noi giudichiamo Voi giudicate Essi/Esse/Loro giudicano  | 
| Coniugazione di: condemno, condemnas, condemnavi, condemnatum, condemnāre coniugazione: 1 - transitivo - attiva (Ita) = condannare, (eng) = condemn, doom, convict,   (esp) = condenar, lang. Latino  | 
| INDICATIVO | |
| Presente | |
| ego condemno  tu condemnas ille condemnat nos condemnāmus vos condemnātis illi condemnant  |  Io condanno  Tu condanni Egli/Ella/Esso condanna Noi condanniamo Voi condannate Essi/Esse/Loro condannano  | 
| INDICATIVO | |
| Imperfetto | |
| ego condemnābam  tu condemnābas ille condemnābat nos condemnabāmus vos condemnabatis illi condemnābant  |  Io condannavo Tu condannavi Egli/Ella/Esso condannava Noi condannavamo Voi condannavate Essi/Esse/Loro condannavano  | 
| INDICATIVO | |
| Perfetto | |
| ego condemnavi  tu condemnavisti, condemnasti... ille condemnavit nos condemnavĭmus vos condemnavistis, condemnastis... illi condemnavērunt, condemnarunt, condemnavere...  |  Io condannai Tu condannasti Egli/Ella/Esso condannò Noi condannammo Voi condannaste Essi/Esse/Loro condannarono  | 
| INDICATIVO | |
| Passato prossimo | |
| ego condemnavi  tu condemnavisti, condemnasti... ille condemnavit nos condemnavĭmus vos condemnavistis, condemnastis... illi condemnavērunt, condemnarunt, condemnavere...  |  Io ho condannato Tu hai condannato Egli/Ella/Esso ha condannato Noi abbiamo condannato Voi avete condannato Essi/Esse/Loro hanno condannato  | 
| INDICATIVO | |
| Trapassato prossimo | |
| ego condemnavĕram, condemnaram...  tu condemnavĕras, condemnaras... ille condemnavĕrat, condemnarat... nos condemnaverāmus, condemnaramus... vos condemnaverātis, condemnaratis... illi condemnaverant, condemnarant...  |  Io avevo condannato Tu avevi condannato Egli/Ella/Esso aveva condannato Noi avevamo condannato Voi avevate condannato Essi/Esse/Loro avevano condannato  | 
| INDICATIVO | |
| Trapassato remoto | |
| ego condemnavi  tu condemnavisti, condemnasti... ille condemnavit nos condemnavĭmus vos condemnavistis, condemnastis... illi condemnavērunt, condemnarunt, condemnavere...  |  Io ebbi condannato Tu avesti condannato Egli/Ella/Esso ebbe condannato Noi avemmo condannato Voi aveste condannato Essi/Esse/Loro ebbero condannato  | 
| INDICATIVO | |
| Piuccheperfetto | |
| ego condemnavĕram, condemnaram...  tu condemnavĕras, condemnaras... ille condemnavĕrat, condemnarat... nos condemnaverāmus, condemnaramus... vos condemnaverātis, condemnaratis... illi condemnaverant, condemnarant...  |  Io avevo condannato Tu avevi condannato Egli/Ella/Esso aveva condannato Noi avevamo condannato Voi avevate condannato Essi/Esse/Loro avevano condannato  | 
| INDICATIVO | |
| Futuro semplice | |
| ego condemnābo  tu condemnābis ille condemnābit nos condemnabĭmus vos condemnabĭtis illi condemnābunt  |  Io condannerò Tu condannerai Egli/Ella/Esso condannerà Noi condanneremo Voi condannerete Essi/Esse/Loro condanneranno  | 
| INDICATIVO | |
| Futuro anteriore | |
| ego condemnavĕro, condemnaro...  tu condemnavĕris, condemnaris... ille condemnavĕrit, condemnarit... nos condemnaverĭmus, condemnarimus... vos condemnaverĭtis, condemnaritis... illi condemnavĕrint, condemnarint...  |  Io avrò condannato Tu avrai condannato Egli/Ella/Esso avrà condannato Noi avremo condannato Voi avrete condannato Essi/Esse/Loro avranno condannato  | 
| CONGIUNTIVO | |
| Presente | |
| ego condemnem  tu condemnes ille condemnet nos condemnēmus vos condemnētis illi condemnent  |  Io condanni Tu condanni Egli/Ella/Esso condanni Noi condanniamo Voi condanniate Essi/Esse/Loro condannino  | 
| CONGIUNTIVO | |
| Imperfetto | |
| ego condemnārem  tu condemnāres ille condemnāret nos condemnarēmus vos condemnarētis illi condemnārent  |  Io condannassi Tu condannassi Egli/Ella/Esso condannasse Noi condannassimo Voi condannaste Essi/Esse/Loro condannassero  | 
| CONGIUNTIVO | |
| Perfetto | |
| ego condemnavĕrim, condemnarim...  tu condemnavĕris, condemnaris... ille condemnavĕrit, condemnarit... nos condemnaverĭmus, condemnarimus... vos condemnaverĭtis, condemnaritis... illi condemnavĕrint, condemnarint...  |  Io abbia condannato Tu abbia condannato Egli/Ella/Esso abbia condannato Noi abbiamo condannato Voi abbiate condannato Essi/Esse/Loro abbiano condannato  | 
| CONGIUNTIVO | |
| Piuccheperfetto | |
| ego condemnavissem, condemnassem...  tu condemnavisses, condemnasses... ille condemnavisset, condemnasset... nos condemnavissēmus, condemnassemus... vos condemnavissētis, condemnassetis... illi condemnavissent, condemnassent...  |  Io avessi condannato Tu avessi condannato Egli/Ella/Esso avesse condannato Noi avessimo condannato Voi aveste condannato Essi/Esse/Loro avessero condannato  | 
| CONDIZIONALE | |
| Presente | |
| ego condemnārem  tu condemnāres ille condemnāret nos condemnarēmus vos condemnarētis illi condemnārent  |  Io condannerei Tu condanneresti Egli/Ella/Esso condannerebbe Noi condanneremmo Voi condannereste Essi/Esse/Loro condannerebbero  | 
| CONDIZIONALE | |
| Passato | |
| ego condemnavissem, condemnassem...  tu condemnavisses, condemnasses... ille condemnavisset, condemnasset... nos condemnavissēmus, condemnassemus... vos condemnavissētis, condemnassetis... illi condemnavissent, condemnassent...  |  Io avrei condannato Tu avresti condannato Egli/Ella/Esso avrebbe condannato Noi avremmo condannato Voi avreste condannato Essi/Esse/Loro avrebbero condannato  | 
| IMPERATIVO | |
| Presente | |
| condemna condemnate Futuro condemnato condemnato condemnatote condemnanto  | condanna condannate condannerai condannerà condannerete condanneranno  | 
| INFINITO | |
| Presente | |
| condemnāre | condannare | 
| INFINITO | |
| Perfetto | |
| condemnavisse, condemnasse... | avere condannato | 
| INFINITO | |
| Futuro | |
| condemnaturum esse, condemnaturam esse, condemnaturum esse, condemnaturos esse, condemnaturas esse, condemnatura esse... | essere per condannare | 
| GERUNDIO | |
| condemnandi, condemnando, condemnandum, condemnando... | di condannare ad a condannare condannare da, con.. condannare  | 
| SUPINO | |
| condemnatum | a/ad condannare | 
| PARTICIPIO | significato | 
| Presente | che condanna | 
| Maschile | |
| Singolare | Plurale | 
| Nom.condemnans Gen.condemnantis Dat.condemnanti Acc.condemnantem Voc.condemnans Abl.condemnante, condemnanti...  | condemnantes condemnantium condemnantibus condemnantes condemnantes condemnantibus  | 
| Femminile | |
| Nom.condemnans Gen.condemnantis Dat.condemnanti Acc.condemnantem Voc.condemnans Abl.condemnante, condemnanti...  | condemnantes condemnantium condemnantibus condemnantes condemnantes condemnantibus  | 
| Neutro | |
| Nom.condemnans Gen.condemnantis Dat.condemnanti Acc.condemnans Voc.condemnans Abl.condemnante, condemnanti...  | condemnantia condemnantium condemnantibus condemnantia condemnantia condemnantibus  | 
| PARTICIPIO | significato | 
| Futuro | che condannerà | 
| Maschile | |
| Singolare | Plurale | 
| Nom.condemnaturus Gen.condemnaturi Dat.condemnaturo Acc.condemnaturum Voc.condemnature Abl.condemnaturo  | condemnaturi condemnaturorum condemnaturis condemnaturos condemnaturi condemnaturis  | 
| Femminile | |
| Nom.condemnatura Gen.condemnaturae Dat.condemnaturae Acc.condemnaturam Voc.condemnatura Abl.condemnatura  | condemnaturae condemnaturarum condemnaturis condemnaturas condemnaturae condemnaturis  | 
| Neutro | |
| Nom.condemnaturum Gen.condemnaturi Dat.condemnaturo Acc.condemnaturum Voc.condemnaturum Abl.condemnaturo  | condemnatura condemnaturorum condemnaturis condemnatura condemnatura condemnaturis  | 
|  - Coniugazione completa di  condemnari  Forma passiva  | 
| Coniugazione di: iudico, iudicas, iudicavi, iudicatum, iudicāre coniugazione: 1 - transitivo - attiva (Ita) = giudicare, stimare, condannare, (eng) = judge, give judgement, sentence, decide, appraise,   (esp) = juzgar, lang. Latino  | 
| INDICATIVO | |
| Presente | |
| ego iudico  tu iudicas ille iudicat nos iudicāmus vos iudicātis illi iudicant  |  Io giudico  Tu giudichi Egli/Ella/Esso giudica Noi giudichiamo Voi giudicate Essi/Esse/Loro giudicano  | 
| INDICATIVO | |
| Imperfetto | |
| ego iudicābam  tu iudicābas ille iudicābat nos iudicabāmus vos iudicabatis illi iudicābant  |  Io giudicavo Tu giudicavi Egli/Ella/Esso giudicava Noi giudicavamo Voi giudicavate Essi/Esse/Loro giudicavano  | 
| INDICATIVO | |
| Perfetto | |
| ego iudicavi  tu iudicavisti, iudicasti... ille iudicavit nos iudicavĭmus vos iudicavistis, iudicastis... illi iudicavērunt, iudicarunt, iudicavere...  |  Io giudicai Tu giudicasti Egli/Ella/Esso giudicò Noi giudicammo Voi giudicaste Essi/Esse/Loro giudicarono  | 
| INDICATIVO | |
| Passato prossimo | |
| ego iudicavi  tu iudicavisti, iudicasti... ille iudicavit nos iudicavĭmus vos iudicavistis, iudicastis... illi iudicavērunt, iudicarunt, iudicavere...  |  Io ho giudicato Tu hai giudicato Egli/Ella/Esso ha giudicato Noi abbiamo giudicato Voi avete giudicato Essi/Esse/Loro hanno giudicato  | 
| INDICATIVO | |
| Trapassato prossimo | |
| ego iudicavĕram, iudicaram...  tu iudicavĕras, iudicaras... ille iudicavĕrat, iudicarat... nos iudicaverāmus, iudicaramus... vos iudicaverātis, iudicaratis... illi iudicaverant, iudicarant...  |  Io avevo giudicato Tu avevi giudicato Egli/Ella/Esso aveva giudicato Noi avevamo giudicato Voi avevate giudicato Essi/Esse/Loro avevano giudicato  | 
| INDICATIVO | |
| Trapassato remoto | |
| ego iudicavi  tu iudicavisti, iudicasti... ille iudicavit nos iudicavĭmus vos iudicavistis, iudicastis... illi iudicavērunt, iudicarunt, iudicavere...  |  Io ebbi giudicato Tu avesti giudicato Egli/Ella/Esso ebbe giudicato Noi avemmo giudicato Voi aveste giudicato Essi/Esse/Loro ebbero giudicato  | 
| INDICATIVO | |
| Piuccheperfetto | |
| ego iudicavĕram, iudicaram...  tu iudicavĕras, iudicaras... ille iudicavĕrat, iudicarat... nos iudicaverāmus, iudicaramus... vos iudicaverātis, iudicaratis... illi iudicaverant, iudicarant...  |  Io avevo giudicato Tu avevi giudicato Egli/Ella/Esso aveva giudicato Noi avevamo giudicato Voi avevate giudicato Essi/Esse/Loro avevano giudicato  | 
| INDICATIVO | |
| Futuro semplice | |
| ego iudicābo  tu iudicābis ille iudicābit nos iudicabĭmus vos iudicabĭtis illi iudicābunt  |  Io giudicherò Tu giudicherai Egli/Ella/Esso giudicherà Noi giudicheremo Voi giudicherete Essi/Esse/Loro giudicheranno  | 
| INDICATIVO | |
| Futuro anteriore | |
| ego iudicavĕro, iudicaro...  tu iudicavĕris, iudicaris... ille iudicavĕrit, iudicarit... nos iudicaverĭmus, iudicarimus... vos iudicaverĭtis, iudicaritis... illi iudicavĕrint, iudicarint...  |  Io avrò giudicato Tu avrai giudicato Egli/Ella/Esso avrà giudicato Noi avremo giudicato Voi avrete giudicato Essi/Esse/Loro avranno giudicato  | 
| CONGIUNTIVO | |
| Presente | |
| ego iudicem  tu iudices ille iudicet nos iudicēmus vos iudicētis illi iudicent  |  Io giudichi Tu giudichi Egli/Ella/Esso giudichi Noi giudichiamo Voi giudichiate Essi/Esse/Loro giudichino  | 
| CONGIUNTIVO | |
| Imperfetto | |
| ego iudicārem  tu iudicāres ille iudicāret nos iudicarēmus vos iudicarētis illi iudicārent  |  Io giudicassi Tu giudicassi Egli/Ella/Esso giudicasse Noi giudicassimo Voi giudicaste Essi/Esse/Loro giudicassero  | 
| CONGIUNTIVO | |
| Perfetto | |
| ego iudicavĕrim, iudicarim...  tu iudicavĕris, iudicaris... ille iudicavĕrit, iudicarit... nos iudicaverĭmus, iudicarimus... vos iudicaverĭtis, iudicaritis... illi iudicavĕrint, iudicarint...  |  Io abbia giudicato Tu abbia giudicato Egli/Ella/Esso abbia giudicato Noi abbiamo giudicato Voi abbiate giudicato Essi/Esse/Loro abbiano giudicato  | 
| CONGIUNTIVO | |
| Piuccheperfetto | |
| ego iudicavissem, iudicassem...  tu iudicavisses, iudicasses... ille iudicavisset, iudicasset... nos iudicavissēmus, iudicassemus... vos iudicavissētis, iudicassetis... illi iudicavissent, iudicassent...  |  Io avessi giudicato Tu avessi giudicato Egli/Ella/Esso avesse giudicato Noi avessimo giudicato Voi aveste giudicato Essi/Esse/Loro avessero giudicato  | 
| CONDIZIONALE | |
| Presente | |
| ego iudicārem  tu iudicāres ille iudicāret nos iudicarēmus vos iudicarētis illi iudicārent  |  Io giudicherei Tu giudicheresti Egli/Ella/Esso giudicherebbe Noi giudicheremmo Voi giudichereste Essi/Esse/Loro giudicherebbero  | 
| CONDIZIONALE | |
| Passato | |
| ego iudicavissem, iudicassem...  tu iudicavisses, iudicasses... ille iudicavisset, iudicasset... nos iudicavissēmus, iudicassemus... vos iudicavissētis, iudicassetis... illi iudicavissent, iudicassent...  |  Io avrei giudicato Tu avresti giudicato Egli/Ella/Esso avrebbe giudicato Noi avremmo giudicato Voi avreste giudicato Essi/Esse/Loro avrebbero giudicato  | 
| IMPERATIVO | |
| Presente | |
| iudica iudicate Futuro iudicato iudicato iudicatote iudicanto  | giudica giudicate giudicherai giudicherà giudicherete giudicheranno  | 
| INFINITO | |
| Presente | |
| iudicāre | giudicare | 
| INFINITO | |
| Perfetto | |
| iudicavisse, iudicasse... | avere giudicato | 
| INFINITO | |
| Futuro | |
| iudicaturum esse, iudicaturam esse, iudicaturum esse, iudicaturos esse, iudicaturas esse, iudicatura esse... | essere per giudicare | 
| GERUNDIO | |
| iudicandi, iudicando, iudicandum, iudicando... | di giudicare ad a giudicare giudicare da, con.. giudicare  | 
| SUPINO | |
| iudicatum | a/ad giudicare | 
| PARTICIPIO | significato | 
| Presente | che giudica | 
| Maschile | |
| Singolare | Plurale | 
| Nom.iudicans Gen.iudicantis Dat.iudicanti Acc.iudicantem Voc.iudicans Abl.iudicante, iudicanti...  | iudicantes iudicantium iudicantibus iudicantes iudicantes iudicantibus  | 
| Femminile | |
| Nom.iudicans Gen.iudicantis Dat.iudicanti Acc.iudicantem Voc.iudicans Abl.iudicante, iudicanti...  | iudicantes iudicantium iudicantibus iudicantes iudicantes iudicantibus  | 
| Neutro | |
| Nom.iudicans Gen.iudicantis Dat.iudicanti Acc.iudicans Voc.iudicans Abl.iudicante, iudicanti...  | iudicantia iudicantium iudicantibus iudicantia iudicantia iudicantibus  | 
| PARTICIPIO | significato | 
| Futuro | che giudicherà | 
| Maschile | |
| Singolare | Plurale | 
| Nom.iudicaturus Gen.iudicaturi Dat.iudicaturo Acc.iudicaturum Voc.iudicature Abl.iudicaturo  | iudicaturi iudicaturorum iudicaturis iudicaturos iudicaturi iudicaturis  | 
| Femminile | |
| Nom.iudicatura Gen.iudicaturae Dat.iudicaturae Acc.iudicaturam Voc.iudicatura Abl.iudicatura  | iudicaturae iudicaturarum iudicaturis iudicaturas iudicaturae iudicaturis  | 
| Neutro | |
| Nom.iudicaturum Gen.iudicaturi Dat.iudicaturo Acc.iudicaturum Voc.iudicaturum Abl.iudicaturo  | iudicatura iudicaturorum iudicaturis iudicatura iudicatura iudicaturis  | 
|  - Coniugazione completa di  iudicari  Forma passiva  |